Op 1 maart 2009 schreef ik:
Reizen met de Thalys is nog leuker geworden. Niet door de wifi, de restyling van de treinen, of de culinaire hoogstandjes van de catering, maar vanwege de nieuwe uniformen van het personeel.
Is ze niet prachtig, in haar grijze trenchcoat? Ze zijn ontworpen door de Duitse styliste Eva Gronbach. En dat kun je zien. Alleen Duitsers kunnen zulke prachtige uniformen maken. Ze roepen bij mij herinneringen op aan een verleden dat ik nooit heb gekend: reizigers met leren koffers, stoomlocomotieven onder overkappingen van gietijzer, snerpende fluitjes. Instappen! De trein gaat vertrekken! Misschien niet de associatie die Thalys voor ogen had, maar voor mij is het perfect.
Ze lijkt me wel een beetje streng, maar wie wil nu niet door haar gecontroleerd worden? En als het biljet in orde is, komt er daarna vast een glimlach en een flesje rode wijn met een amuse.
Sinds 1 mei 2022 maakt Thalys onderdeel uit van de Eurostar Group. Dat klinkt toch een stuk minder romantisch, Eurostar Group. En dat is het ook. De fusie van Thalys en Eurostar streeft vooral naar meer, meer, meer. Langere treinen, grotere vertrekterminals, meer passagiers, meer omzet, meer winst. Over de fraaie uniformen en betere catering geen woord.
Een ding staat vast: de naam Thalys gaat verdwijnen. En ik vermoed dat het daar niet bij blijft. Misschien wordt de Thalys een soort Orient Express, een nostalgische attractie voor de allerrijksten. Gelukkig heb ik de foto nog.